داستان شب کریسمس

همیشه شب کریسمس شب خاصی بود. از شام و خوردنی هاش تا بابانوئل و هدیه هاش. روی میز پر از گل های صورتی بود. همیشه رنگ صورتی، اونو یاد کیک های تولدش مینداخت. امسال هم مثل سالهای قبل، منتظر نشسته بود و زیر چشمی به مامان و باباش و درخت کریسمس نگاه می کرد. مامان در آشپزخونه بود و داشت زیر لب موزیکی که از تلویزیون در حال پخش بود، زمزمه می کرد. بابا هم روی کاناپه مشغول مطالعه بود. خودشو روی زمین کشید و به درخت کریسمس نزدیک تر شد. با خودش گفت: "چرا روی درخت کریسمس همه چیز قرمزه؟!" مامان در حالی که میخندید و آواز میخوند با یه دیس از آشپزخونه بیرون اومد. "اینم از کوکی های امسال" و یه دیس پر از کوکی صورتی روی میز گذاشت. تا کوکی ها رو دید دوید به سمتش.. "مامان... صورتی!" و پرید بغل مامان. بابا دیگه سرش تو کتاب نبود. داشت میخندید و سبیلهاش بالا رفته بود.